Nie bądź kredytowym głupkiem.

Ostatnio się trochę zbulwersowałem czytając jeden artykuł. Wklejam tylko link bez bezpośredniego linkowania, żeby takie artykuły się nie rozpowszechniały.
Artykuł napisało Home Broker ale zamieszczony już został na wielu różnych portalach np. tutaj:
http://biznes.onet.pl/z-petli-zadluzenia-mozna-sie-wydostac-ale-wymaga-t,18543,4909687,1,analizy-detal

Tytuł to: "Z pętli zadłużenia można się wydostać, ale wymaga to determinacji". Chcę dodać, że artykuł jest niedokończony (ja zaraz dokończę historię) i opowiada raczej jak wykorzystać człowieka i ukraść mu kawał życia i marzeń.

No ale bohater został tam ładnie przedstawiony. Zarabia 5 tys. zł z czego 2 tys. zł to jego stałe wynagrodzenie.
Więc realnie rzecz biorąc powinno być go stać jedynie na jedzenie z biedronki a nie na samochód za 40 tys. zł.
Bo tak na prawdę jest wart dla swojego pracodawcy 2 tys. zł czyli nie jest wart nic :). Na jego miejsce przyjdzie wielu innych za ta samą albo mniejszą kwotę.

No ale tutaj wychodzi sposób myślenia takich osób (znam ich wiele więc wiem o czym piszę). No przecież zarabiam 5 tys. a nie tak jak reszta biedaków 2 tys. Jestem najlepszy więc będę zawsze zarabiał więcej niż inni. Po co pracodawca miałby przyjąć kogoś na moje miejsce jak nikogo lepszego nie znajdzie. Jestem mądrzejszy niż inni więc wszystko wiem lepiej i mi się wszystko uda.

No ale najlepsi są oczywiście Ci, którzy jak tylko dostaną pierwszą pracę i ich zdolność (plus zdolność rodziców:) ) wystarczy aby dostać kredyt to biegną kupować mieszkania obciążając się długoletnimi zobowiązaniami. No i oczywiście każdemu też potrzebny jest samochód bo jak można żyć bez mieszkania i samochodu. Jak mnie może być nie stać na mieszkanie i samochód jak tych innych głupków jest stać.

Większość z nich to prawdopodobnie studenci, którzy uważają, że mieszkanie i samochód się należą każdemu. To co, że nie ma się dzieci, małżonka i mieszkanie nie jest aż tak bardzo potrzebne ale podkręcamy popyt na mieszkania, żeby rodziny z dziećmi niestety nie było na nie stać.

No ale dlaczego ta historia mnie zdenerwowała.
Na końcu jest opisane, że "Historia Janusza kończy się happy-endem, ponieważ przez cały okres kryzysu w domowym budżecie rzetelnie co miesiąc spłacał zobowiązania."

Mój komentarz: kończy się happy-endem dla banków i pośredników - koleś nie ma już samochodu, pieniędzy, nie ma nawet domu bo SZCZĘŚLIWIE "Na ratunek przyszedł inny bank, oferujący kredyt konsolidacyjny zabezpieczony hipotecznie – w końcu Janusz jest właścicielem nieruchomości, do tego nieobciążonej żadnym innym zadłużeniem."

Co za idiota zastawia swój dom pod pożyczkę hipoteczną? Wiadomo, że takie pożyczki są tańsze bo mniej oprocentowane ale tylko dlatego, że zabezpieczeniem jest nieruchomość. Bankowi nie zależy na   nieruchomości - bankowi zależy tylko na tym aby Janusz regularnie spłacał zobowiązania. No ale przecież może przestać je spłacać i co wtedy? Wtedy rozpoczyna się długi i kosztowny proces odzyskiwania długów, który trwa i trwa. W przypadku pożyczki hipotecznej bank ma papierek i wszystko idzie szybko i sprawnie. Bank sprzedaje nieruchomość bilans mu się ładnie zgadza a Janusz zostaje się bez mieszkania na bruku.

No ale teraz przejdźmy do RZECZYWISTOŚĆI. Historia Janusza powinna się kończyć jednak trochę inaczej.
Janusz traci pracę. Z powodu kryzysu firma kiepsko sobie radzi. Część etatów jest redukowana a na resztę etatów przyjmowani są studenci gotowi pracować za 1,5 tys zł. No i okazuje się, że nie może znaleźć pracy (rozpętał się niezły kryzys). Żeby mieć co jeść i spłacać zobowiązania sprzedaje powoli sprzęt elektroniczny, meble. Jak nie ma już czego sprzedać pożycza od rodziny. Nie ma jak oddać pieniędzy rodzinie, wynikają konflikty, rodzina się od niego odwraca. Wreszcie nie jest w stanie spłacać zobowiązań (wzrósł WIBOR i raty strasznie się zwiększyły) i bank zajmuje mieszkanie. Nadszedł jednak ciężki kryzys, mieszkania potaniały o ok. 50% (Jak np na Łotwie w 2009 r. czy tak jak to się dzieje teraz w USA czy Hiszpanii). Miał małą kawalerkę (w artykule pisze 300 tys ale dla dodania smaczku tej historii zmieniam kwotę :)) wartą około 100 tys zł w czasach bańki ale teraz podobne mieszkania chodzą po 50 tys. i właściciele starają się je jak najszybciej sprzedać bo też gniotą ich kredyty Banki nie rozdają już  kredytów na lewo i prawo (kredyty bardzo podrożały więc nikogo nie jest na nie stać) i nikt nie chce kupić starej kawalerki w kiepskiej lokalizacji. Komornik sprzedaje mieszkanie za 2/3 wartości czyli 33 tys. No ale przecież Janusz musi oddać jeszcze 40 tys. zł.

Janusz nie ma z czego oddać. Więc za nie spłacane długi idzie do więzienia. Tak nie pomyliłem się, jeśli nie spłacasz zobowiązań typu kredyty, alimenty idziesz do więzienia i za wszystkie zobowiązania odpowiadasz całym swoim majątkiem.

Może przedstawiłem trochę pesymistyczny wariant historii Janusza ale tylko dlatego, że sprzeciwiam się pisaniu durnych artykułów w których mówi się o szczęśliwym zakończeniu jeśli okrada się kogoś z całego majątku pogarszając dodatkowo całkowicie jego poziom życia. Cytuję też to: "Januszowi udało się uniknąć bankructwa i utraty całego majątku który zgromadził on i jego przodkowie." No ten tekst już mnie rozbroił :).

A Wy co sadzicie o takich artykułach ? Liczę na krytyczne komentarze o do mojego tekstu i artykułu.